கவிச்சாரல்

Tweet

Tweet

உயிருக்கும் ஏதோ ஆரூடம்
கேட்கின்றது..
உளிபோட்டு உளைய வைக்கும்
நெஞ்சமதற்கும் சேர்த்து..
கண்ணீர் சுமக்கமட்டுமா இந்தக்கண்கள்
வெந்நீர் பறக்க தீக்குளிக்கிறதே நினைவுச்
சுமையதனால்..

ஒலிகேட்க ஒளியற்றது குருடனின்
ஜாதகம்..
ஒளிதெரிய ஒலியற்றதே செவிடனின்
ஜாதகம்
இரண்டும் இருந்தும் செயலற்றதே
இவளின் ஆரூடம்..

வலிசொல்லி வழிகேட்க விரும்பவில்லை
வழிகேட்டு வலிமறைக்க ஊனமில்லை
இருந்தாலும் இயல்பான நிலைசெல்ல
முடியவில்லை..
நிஜங்களதுவும் நிழல்கள் பட்டியலதில்
இரண்டாம் நிலையா?

பரிணாமங்களுக்கு எங்கே பரிதவிப்பு!
பரிவற்றவனுக்கும் அது இல்லையே..
கணவளவேனும் கைகொடுக்கவில்லை
கனவுகளின் நிஜங்கள்தானும்,

விலையற்றது எனினும் விலை
பொதிக்கிறது.
இப்போதெல்லாம் தனக்குத்தானே
நிஜங்களதுவும்..

மனமாளும் கனவாளனும் கனவாகும்
தருணம்,
கரைதட்டி தரைதேடும் மீன்தானவள்..


.

Tweet

வலியதை மிஞ்சி வாழ்வில்லை..
வாழ்வற்ற ஏதோ ஒன்று
வாழ்ந்து கொண்டேதான் இருக்கிறது..
மனிதன் வாழும் வரையில் ஏன்
மனிதம் வாழும் வரையிலும்
கூடத்தான்..

எட்டி பறிக்க நினைக்கிறது
பட்ட மரத்துக் கனியதையும்
வெட்டாமலே வெகு சுலபமாக
நட்டமாவது என்னவோ நமக்கு
நாமேதான்,
பட்டமென்னவோ பாசம்பாசம்
பாசமாம்..

எம்மை வீழ்த்தும் அதுமட்டும்
என்றும் வீழ்வதே இல்லை.
வீழும் எம்மையும் வீரத்துடனையே
தோள் தட்டி எழுப்புகிறது..
அனுபவமதின் பெயர் கொண்டு...

.